Wij verwachten …

Schriftlezing: Galaten 5:1-13
Datum: 1 oktober 2017
Download PDF


1. Vol verwachting

Voorbeeld verjaardag van kinderen. Dag om naar uit te kijken. Nog zoveel nachtjes slapen. Verlanglijstje. Uitnodigingen.

Voorbeeld huwelijk of jubileum. Een dag waar je naar uitkijkt. Je bent bezig met voorbereidingen. Hoe zal die dag er gaan uitzien. Je denkt na over de mensen die je er op die dag bij wilt hebben. Je verstuurt uitnodigingen. Het feit dat die dag er aankomt, geeft je nu al veel vreugde en voldoening. Naar mate de dag dichterbij komt, weet je je ook enorm gezegend en dankbaar. Vol verwachting klopt je hart.

2. Zo ook Paulus

Zo moeten we de tekst van Paulus ook verstaan vanmorgen: ‘want wij verwachten door de Geest, uit het geloof, de gerechtigheid waarop wij hopen’. Het hart van Paulus klopt vol verwachting. Wat komt is zo bijzonder, dat het nu al in alles zijn leven stempelt. Wij verwachten…

Valt het u ook op dat Paulus hier spreekt over ‘wij’? Wij verwachten. Hij sluit zichzelf er bij in! Hij herinnert de gelovigen in Galatië aan iets waar zowel zij als hij in delen.

3. Maar …

Even daarvoor heeft Paulus enkele kritische noten gekraakt. Hij richt zich in de verzen 2-4 tot de gemeente daar. We lopen deze verzen even langs.

Vers 2: als u zich laat besnijden, dan is Christus u van geen nut. Dat gaat over de strijd die Paulus voert met de Joodse dwaalleraars. Als jullie toegeven aan hen, dan keer je terug naar de wet, dan ga je het dus allemaal zelf proberen en heb je de Here Jezus dus niet nodig. Wil je het zelf doen, of vertrouw je op wat Hij voor je heeft gedaan?!

Vers 3: Nog een keer zeg ik het, als je laat besnijden, als je voor de weg van de wet kiest, dan moet je ook de hele wet houden. Het is alles of niets. Je kunt niet schipperen. Het is niet jij een beetje en Christus een beetje. Jij doet het zelf, of Christus doet het voor jou. Een tussenweg is er niet.

Vers 4: het is zelfs nog erger, als je meegaat in het onderwijs van de Joodse leraars, en door het houden van de wet gerechtvaardigd wil worden. Dat wil zeggen: als je aan God wil laten zien hoe goed je bezig bent, als je door het houden van de wet door God aangenomen denkt te worden, dan zit je op een heilloze weg. Dan raak je van Christus los. Dan val je uit de genade. Dat is een heftig woord.

Het is als met een reddingsboot. Je lag in het water van zonde en chaos te spartelen, maar Christus kwam langszij. Hij tilde je uit het water op en zette je in de boot. Daar ben je veilig. Bij Hem en in Zijn nabijheid. Maar het stormt hevig. Pas ervoor op dat je door de golven niet opnieuw uit de boot valt. Pas op dat je door de golven niet meegenomen wordt dan ga je verloren. Focus je niet op wat mensen zeggen, maar houd de Here Jezus in het oog en laat je door Hem redden.

En dan, zoals je zo vaak ziet bij Paulus, dan grijpt hij terug op wat hijzelf ook gelooft en verwacht. Want wij verwachten … Hij herinnert de mensen in Galatië, de broeders en zusters, aan de verwachting die ze kregen toen Jezus hun leven binnenkwam. Een verwachting die zo mooi en zo bijzonder is, dat als Paulus daaraan denkt, zijn hart zich met dankbaarheid en vreugde vervult.

Waarom? Wat maakt Paulus dan zo blij en dankbaar? Dat staat in het vijfde vers.

4. Wij verwachten … de gerechtigheid

Wij verwachten door de Geest, zegt Paulus. Wat heeft de Geest gedaan? Denk nog even terug aan de preek over de Islam. Ik sprak toen over het kruis en de verticale balk: boven stond God de Vader, in het midden God de Zoon, beneden God de heilige Geest. Wat doet de heilige Geest? Hij werkt geloof en verbindt ons met de Here Jezus. Door de Geest zijn wij verbonden met Jezus als een rank die in de wijnstok is geplant. Door het geloof verbonden dat wil de uitdrukking ‘uit geloof’ zeggen. Door met Jezus verbonden te zijn ontvangen wij een geschenk. Iets wat God ons belooft te zullen geven. Iets wat we mogen verwachten. Wat dan? De gerechtigheid.

Ik kan me zomaar voorstellen, dat je daar misschien helemaal geen warme gevoelens bij hebt. De gerechtigheid. Dat klinkt vrij abstract. Niet iets waar je warm van wordt. Toch is het een hele belangrijke term. Paulus kan zelfs in Rom. 1:17 zeggen dat in het evangelie van Christus de gerechtigheid van God geopenbaard wordt. Dat is voluit evangelie! Hoe dan?

Nou gerechtigheid laat zich vergelijken met een cadeau dat je van God krijgt. Je ontvangt het, je opent de doos, en wat zit er in?

Twee beloften om precies te zijn.

4a. God belooft alles nieuw te maken

Paulus, net als elke Jood, geloofde dat er een dag zou komen, waarop God alles goed zou maken. Dan zou Israël bevrijd worden. Dan zou er geen pijn en ellende, zonde en verdriet meer zijn, geen ziekte en geen oorlog. De gerechtigheid dat is Gods nieuwe wereld, die volmaakt is en komt. Door de komst van de Here Jezus heeft God gezegd: Ik zal al mijn beloften vervullen. Voor Israël en voor de wereld. Beloofd is beloofd. En Paulus als rechtgeaarde Jood en alle gelovigen in het NT zien naar die dag uit. Elke dag kijken ze naar buiten, of die dag al aanbreekt. Het stempelt hun leven. Daar kunnen we wat van leren, denk ik. Zoals Psalm 130 zegt: ik blijf de Heer verwachten, mijn ziel wacht ongestoord. Laten we elkaar daar op aanscherpen om hoop te blijven houden. Maar er zit nog meer in de doos. Want niet alleen voor de toekomst is er een belofte. Ook voor het heden. Ook nu al mogen wij iets van God ontvangen. Wat dan?

4b. God ziet je door de bril van Jezus

De gerechtigheid is eigenschap van God. Hij is volmaakt goed en rechtvaardig. God ziet de zonde niet door de vingers. Het oude leven, dat wat niet goed is, het onvolmaakte, kan in Zijn ogen niet bestaan. Daar is Hij te heilig voor. Vandaar de grote angst die de reformator Luther had om God te ontmoeten. Hoe kan ik zondig mensenkind rechtvaardig zijn voor God. Maar toen deed hij biddend een ontdekking. Gerechtigheid is niet iets wat wij moeten opbrengen, maar is iets dat God schenkt, uit genade. Hij laat ons in zijn gerechtigheid delen. Toen ging voor Luther de deur van het paradijs open. Net zoals die voor Paulus en vele anderen na hem opengegaan is.

God heeft de last van de zonde, en dat onvolkomene in ons leven, dat het er zo vaak niet van komt, op de schouders van zijn Zoon gelegd. Die heeft het gedragen. Als een Lam dat naar de slachtbank werd geleid, zo heeft Hij het weggenomen en verzoend.

God schenkt in de Here Jezus wat wij zelf niet kunnen opbrengen. Wie door het geloof met Hem verbonden is, ontvangt vrijspraak, vergeving, een nieuw begin. Wie in Christus is, is een nieuwe schepping. Dat is het bevrijdende van wat God belooft te geven.

Kijk maar naar Paulus. Hij had zich met man en macht tegen God verzet, maar God vergaf hem alles. En Hij zag Paulus aan in de Here Jezus als rechtvaardig, als Zijn eigen kind.

Het is als met zo’n boek vol Engelse woordjes. Ze staan allemaal in rood. En er zit zo’n doorzichtig rood velletje in het boek, dat je over de woorden legt om ze te leren. Maar met dat velletje erop zie de woorden niet. God kijkt naar je leven – en daar is vaak van alles niet op orde: zonde, lauwheid, ongeloof, in één woord: onvolmaakt, maar Hij ziet het niet. Hij ziet je aan in de Here Jezus, je verleden telt niet langer, je mag leven in het heden van de genade.

5. Tot versterking

Die belofte heeft het leven van Paulus gestempeld. God had een machtig begin gemaakt. Hij ziet ons in de Here Jezus. Dat begin smaakt naar meer. God maakt af wat Hij is begonnen. Daar keek Paulus met groot verlangen naar uit. En wij mogen dat ook doen. In het avondmaal vanmorgen laat God ons delen in Zijn gerechtigheid. Door het rode velletje heen kijkt Hij naar ons leven. Hij ziet het foute niet, maar wel het werk van Zijn eigen Zoon.

Jezus is de gastheer en Hij nodigt ons uit, om op te staan, om kleur te bekennen, voor het eerst of opnieuw, als een gebed: Heer, laat mij opnieuw in de gerechtigheid delen, verzeker me er persoonlijk van, dat u alles hebt volbracht, dat het oordeel gedragen is, ook voor mij. Here laat mij delen in de vrijspraak en vergeving die u voor mij heeft verworven. Laat ook vanmorgen proeven dat uw belofte nog steeds geldt, dat u mijn leven nieuw maakt, dat u mij niet loslaat, maar voltooit wat u begonnen bent.

Zullen we het meezeggen met Paulus vanmorgen: wij verwachten door de Geest uit het geloof, de gerechtigheid waarop wij hopen, én wij mogen daar vanmorgen al iets van proeven. Dankzij de Here Jezus.

Amen.